Reklama
  • Wiadomości wstępne
  • Zasady rozwoju psychicznego
  • Zasady rozwoju zadatków psychicznych
  • Rozwoju zadatków środowiskowych
  • Rozwoju zadatków wychowawczych.
  • Okres wczesnoszkolny
  • Okresy rozwojowe
  • Rozwój fizyczny
  • Akceleracja rozwoju
  • Układ oddechowy, krążenia i pokarmowy
  • Układ hormonalny
  • Dojrzewanie płciowe
  • Wychowanie zdrowotne
  • Oddychanie oraz pielęgnacja zębów
  • Przepisy higieniczne dotyczące czystości ciała
  • Prawidłowe odżywianie
  • Rozwój uczuciowy
  • Świat uczuć i emocji
  • Uczucia w okresie młodszego wieku
  • Burzliwość, gwałtowność i niecierpliwość uczuć
  • Uczucia lęku, zmartwienia i strapienia
  • Uczucia radosne i przyjemne
  • Dom rodzinny
  • Wymagania rodziców
  • Wśród ludzi i w szkole
  • Wśród ludzi -klasa
  • Przyjaźń szkolna
  • Kim jest Dżentelmen
  • Zauroczenie
  • Miłość
  • Fantazje u chłopców
  • Rozwój procesów poznawczych
  • Czynność spostrzegania
  • Pamięć
  • Kształcenie mowy i kultura języka
  • Kształcenie barwy wymowy
  • Wzbogacić słownictwo i sztukę mówienia
  • Kultura żywego słowa
  • Gwara szkolna
  • Procesy myślenia
  • Myślenie operacyjne
  • Jak się skutecznie uczyć?
  • Osobowość i samopoznanie
  • Funkcjonowanie osobowości
  • Obraz samego siebie
  • Kształtowanie charakteru
  • Podział typów ludzkich
  • Postawa altruistyczna
  • Odporność na sytuacje trudne
  • Potrzeby biologiczne
  • Problemy zawodowe i przystosowanie społeczne
  • Zebranie myśli
  • Psychologiczny rozwój sexualny
  • Erotyka mlodzieży
  • Ciekawość
  • Flirt
  • Wstrzemięźliość
  • Argumenty moralno-etyczne
  • Zapobieganie erotyzmowi
  • Swoboda seksualna
  • Małżeństwo i rodzina
  • Choroby weneryczne
  • Środki antykoncepcyjne
  • Zaburzenia emocjonalne
  • Homoseksualizm
  • Wady rozwojowe narządów
  • Problemy koedukacji
  • Zadania oświatowe
  • Niepłodność
  • Menstruacja
  • Bliźnięta
  • Fizyczne i psychiczne różnice płci
  • Ciąża
  • Moralne i społeczne aspekty płci
  • Alkoholizm a małżeństwo
  • Ciąża i rozwój płodu
  • Dolegliwości okresu ciąży
  • Dzieci ze związków niemałżeńskich
  • Zapobieganie ciąży
  • Zjawiska przemian w wychowaniu
  • Pedagogika jako nauka
  • Pedagogika
  • Budowa pedagogiki
  • Pedagogia jako wychowanie
  • Źródło pedagogiki
  • Nauki historyczne w pedagogice
  • Nauki emipiryczne w pedagogice
  • Światopogląd w pedagogice
  • Współczesny system wychowawczy
  • Ruchy społeczno polityczne
  • Rozdział systemów wychowawczych
  • Nowa orientacja wychowania
  • Pojęcie nowoczesnego systemu
  • Różnicowanie systemów wychowania
  • System chrześcijańskiego wychowania
  • Ideologia chrześcijańskiego wychowania
  • Doktryna wychowawcza kościoła
  • System wychowania liberalnego
  • Zasady systemy liberalnego
  • Ideoligia wychowania liberalnego
  • Wychowanie socjalistyczne
  • Założenia systemu socjalistycznego
  • Moraliz socjalistyczny
  • Personalizm socjalistyczny
  • Idea humanizmu socjalistycznego
  • Dynamiz wychowania
  • Dynamiz wychowania -doskonalenie
  • Istota wychowania
  • Czynniki rozwoju człowieka
  • Pozostałe czynniki rozwoju człowieka
  • Wychowanie wpływ na rozwój osobowści
  • Wychowanie wpływ na rozwój osobowści pozostałe aspekty
  • Rozwój formy życia
  • Rozwój formy życia-psychologiczny aspekt
  • Rozwój formy życia-kulturowy aspekt
  • Struktury rozwojowe człowieka
  • Struktury rozwojowe człowieka-psychologia
  • Struktury rozwojowe człowieka-światopogląd
  • Wpływ sytuacji społecznych na człowieka
  • Wpływ sytuacji społecznych-działania nieświadome
  • Sytuacje wychowawcze
  • Morale sytuacji społecznych
  • Funkcje wychowawców
  • Funkcje wychowawców-educere
  • Podsumowanie funkcji wychowawczych
  • psycholog grodzisk mazowiecki
  • Dziewczyny
  • Pokrewne

    Wpływ sytuacji społecznych na człowieka

    Dotychczas poznawaliśmy wychowanie jako naturalny proces wzrostu, dotyczącego głównie rozwoju podstawowej siły pędu życiowego, nazywanej biosem. Teoria warstwicowa podkreślała nie tylko udział w biosie czynników wewnętrznych, zależnie od fazy rozwojowej, w postaci potrzeb biologicznych, psychicznych, społecznych, kulturalnych i duchowych, ale także zwracała uwa­gę na wychowawcze zaspakajanie wszelkich zapotrzebowań wy­chowanka przy pomocy odpowiednich środków jako sprzężonych z podłożem czynników zewnętrznych, pochodzących ze środowi­ska. Obecnie trzeba bliżej zająć się rozpoznawaniem czynników zewnętrznych działających w wychowaniu, choćby dlatego, że tworzą one arsenał środków wychowawczych, służących do roz­wijania biosu wychowanka, używanych nie tylko świadomie i ce­lowo przez wychowawców, ale także działających w nurcie życia społecznego, które jako odrębna siła etosu stara się modyfikować pęd życiowy jednostki rozwijającej się według swojego kierun­ku, dążąc do przystosowania wychowanka w życiu grupowym Poznawaniem czynników środowiskowych i zużytkowaniem ich praktycznie w wychowaniu zajmuje się specjalny dział peda­gogiki opisowej zwany pedagogiką mesologiczną, (gr. meson — środek; meseuo — jestem po środku). Przedmiotem mesologii lub ekologii jako nauk o środowisku jest samo otoczenie (milieu) ży­ciowe i jego wpływ na cechy organizmów w biologii, a na zacho­wanie się i reakcje jednostek w psychologii lub grup w socjologii oraz wpływy na rozwój wychowawczy w pedagogice. W związku z tym pojęcie środowiska nie jest w naukach jednoznaczne. Prze­de wszystkim wyróżniamy środowisko obiektywne, na które skła­da się otoczenie jako zespół warunków, rzeczy i osób, stanowią­cych wprawdzie stałe tło życiowe wychowanka, ale nie zawsze wywierających wpływ na jego rozwój. Jedynie niektóre ele­menty otoczenia działają dynamicznie na daną jednostkę i wy­wołują zmiany w wychowaniu i te tylko tworzą środowisko ży­ciowe jako część ogólnej biosfery ludzkiej. Następnie nie wszyst­kie wpływy, jakim podlega wychowanek, będą dla dalszego roz­woju jednostki wychowawczo dobre i zdrowe, w środowisku ży­ciowym bowiem działają także czynniki szkodliwe, jak np. alko­hol, pornografia, życie uliczne, złe przykłady. Dlatego też w śro­dowisku życiowym trzeba odróżnić: 1 — środowisko wycho­wawcze jako całokształt rzeczywistych wpływów na jednostkę, głównie jednak działających w sposób nieświadomy i niezamie­rzony, jak np. w rodzinie wiejskiej, wpływów stałych i zmien­nych tak szkodliwych w rozwoju wychowanka, jak też wywołu­jących korzystne zmiany zgodnie z dobrem rozwojowym oraz 2 środowisko pedagogiczne, które świadomie i celowo, jak np. szkoła, stara się usuwać wpływy ujemne a potęgować dodatnie, kierując rozwojem wychowanka ku wartościowym wzorom i do wzniosłego, szlachetnego ideału człowieka. Odróżnienie środo­wiska wychowawczego od pedagogicznego, mimo potocznego trak­towania tych nazw jako synonimów, jest bardzo ważne, gdyż pier­wsze stanowi mieszaninę dobrych i złych wpływów jak wytwór społecznego życia etosu, drugie zaś środowisko (pedagogiczne) ja­ko stwarzane przez wychowawców pozostaje w ramach celowego działania agosu, kierującego wychowanka ku ideałowi człowieka. W zakresie zaś treści wpływających na wychowanka dzieli się środowiska inaczej, wyróżniając: a) środowisko naturalne obejmujące zarówno pozaziemskie wpływy na organizmy (promie­niowanie kosmiczne, jądrowe, jonosfery itp.) wraz z wpływami geograficznymi (teren, gleba, klimat) oraz otoczenie przyrody żywej (mikroorganizmów, owadów, flory i fauny); b) środowisko społeczne osób i stosunków między nimi zachodzących (zarówno w środowisku rodzinnym, sąsiedzkim, szkolnym, zawodowym, kościelnym, jak i szerszym — obywatelskim, partyjnym itp.) c) środowisko kulturowe z wpływami kultury materialnej (bu­downictwo, komunikacja, warsztaty pracy) oraz kultury ducho­wej, przekazywanej nie tylko na drodze wychowania, nauczania, szkolnictwa, oświaty, duszpasterstwa, ale także środkami pośred­nimi masowej informacji (książki, prasa, magazyny ilustrowane, kino, radio, telewizja itp.). W tej dziedzinie działa także podkul­tura (subculture) różnych grup marginesowych i zbuntowanych przeciw społeczeństwu. Obydwa podziały środowiska — co do możliwości i wartości wpływów oraz co do czynników wpływa­jących i ich treści — krzyżują się i spłatają ze sobą tak, że trud­no je rozgraniczyć. Stąd najczęściej środowisko społeczne i kul­turowe łączy się w jedno jako środowisko społecznokulturalne, szczególnie gdy chodzi o podkreślenie dynamicznego i przetwa­rzającego wpływu na wychowanka przez celowe i programowe działanie środowiska pedagogicznego. Natomiast w środowisku wychowawczym jako w otoczeniu statycznego oddziaływania i biernego poddawania się wpływom tak natury, rzeczy jak i obec­nych osób, występują zwykle skutki niezamierzone, nieświadome lub nieprzewidziane przez wychowawców. Jak na podstawie określeń widzimy, znaczenie, środowiska ja­ko całości oddziaływań jest w wychowaniu wielostronne tak ze względu na skutki i wpływy, jak też ze względu na środki wpły­wu. Uporządkowanie tych krzyżujących się czynników zewnętrz­nych można osiągnąć przez zróżnicowanie skutków, to jest zmian, jakie można i trzeba osiągnąć w wychowaniu. Ponieważ chodzi tu o wszechstronny rozwój osobowości wychowanka jako czło­wieka, dlatego też wychowawcy dążą nie tylko do ukształtowania świadomości (treści umysłu, poglądów) oraz woli rozumnej jako podstawy moralnego postępowania, ale także zmierzają do uro­bienia motywów uczuciowych i nastrojów, które pobudzają dzia­łanie woli, jak również do opanowania podświadomości w taki sposób, by ona nie była przeszkodą i trudnością wychowawczą przez sprzeczne dążenia w stosunku do świadomości. Zadaniem przeto wychowania staje się opanowanie i pokierowanie: a) tre­ścią śwadomości, b) dążeniem woli do dobra, c) sferą uczuć i d) postawami popędowymi podświadomości. Psychologia wpływu, czyli zmian zachodzących w poglądach świadomości, w postępowaniu woli, w usposobieniu uczuciowym oraz w postawach podświadomych zwraca uwagę na zasadniczy mechanizm wpływów, którym jest dążność do wyrównywania poziomu psychicznego między jednostkami lub pomiędzy jednost­ką i grupą czy masą ludzi (tłum). Na skutek tego wyrównywa­nia się poziomów powstaje wzajemne przystosowanie i upodob­nienie psychiczne, nazywane przez analogię do zjawiska w na­czyniach połączonych — dyfuzją psychiczną. W wyniku dyfuzji psychicznej może nastąpić albo obniżanie się poziomu psychicz­nego jednostki, np. w tłumie, albo podwyższenie pod wpływem szlachetnej osobowości, np. wychowawcy czy też zespołu wycho­wawczego, ale poza tym zawsze powstaje udzielanie się, przeni­kanie poglądów, zasad postępowania, nastrojów i usposobień oraz postaw dążeniowych. Wszystko to razem świadczy o wielkim zna­czeniu środowiska szczególnie ludzkiego i całego otoczenia życio­wego jednostek jako źródła, z którego najczęściej pochodzą po­glądy, zasady, nastroje i postawy wychowanków. Równocześnie jednakże wiemy, że środowisko różnicuje się na wiele rodzajów, co pociąga za sobą odmienność ich wpływów. Stąd znając skutki, do jakich wpływy środowiskowe zmierzają ze względu na swój rodzaj i charakter, można teoretycznie upo­rządkować działanie środowisk następująco: — Działanie świa­dome, celowo zamierzone i bezpośrednie dotyczy przede wszyst­kim kształtowania treści świadomości i dążeń rozumnej woli, a pochodzi od środowiska pedagogicznego agosu oraz środo­wiska kulturowego, których świadome wpływy na wychowan­ka mogą być bardzo skuteczne, jeśli nie natrafiają na przeszkodę tamującą ze strony przeżyć uczuciowych i dążeń podświadomo.

    Cytat Dnia!


    Okres przekwitania

    Kiedy w wieku 44—50 lat ustaje miesiączkowanie, mówimy, że kobieta przechodzi okres przekwitania Istota zmian, które się dokonują w ustroju kobiety w tym czasie, polega na ustaniu cyklicznego procesu dojrzewania jaje­czek w jajnikach i wydalania ich przez jajowody do macicy. Zmiany jednak nie zachodzą tylko w samych jajnikach, dotyczą one także przysadki mózgowej, tarczycy i innych narządów. W wyniku przekwitania kobieta traci zdolność rodzenia dzieci.”