Problemy szkolne

RozwĂłj procesĂłw poznawczych

Rozwój układu nerwowego posuwa się bardzo intensy­wnie naprzód, doskonalą się zmysły, wzrasta receptor-ośrodkowy do analizy bodźców ze świata zewnętrzne­go za pomocą tzw. analizatorów , dzięki czemu wzrasta czułość i wrażliwość zmysłów. Zmianom tym odpowiadają nowe formy umysłowe, któ­re przejawiają się w procesach poznawczych — spostrze­żeniach, myśleniu, mowie, pamięci, wyobraźni, uwadze. Szybki rozwój umysłowy przyczynia się do coraz lepszej orientacji w świecie, którą umożliwiają proste czynnoś­ci poznawcze — wrażenia i spostrzeżenia. Poznawanie ma charakter czynny. Świadczy o tym aktywność człowieka, który wykorzystuje wszelkie informacje dostarczane przez bodźce świata zewnętrznego w celu lepszego dostosowa­nia swego działania do określonych warunków. Poznajemy otoczenie poprzez zmysły, w sposób bez­pośredni. Takie poznanie inaczej nazywane jest zmysło­wym (sensorycznym), w odróżnieniu do poznania pośre­dniego poprzez złożony proces na wyższym poziomie — nazywany myśleniem. Czynność myślenia, proces typowy jedynie dla człowieka, nie tylko polega na odbiorze in­formacji, ale stanowi podstawę do wytwarzania nowych, dzięki którym doskonalsza jest orientacja w otoczeniu. Niezależnie od tego, czy będzie ona polegała na zmysło­wym lub uogólnionym (myślowym) poznaniu rzeczywis­tości, niezbędną czynnością jest możliwość zapamiętywa­nia, czyli zdolność przechowywania uprzednich doświad­czeń, która nosi nazwę pamięci. Swoistym dla człowieka procesem — obok myślenia, zapamiętywania — jest zdolność do rozumienia mowy i posługiwanie się językiem dźwiękowym. Analizator — system dróg i ośrodków nerwowych, w obrę­bie którego odbywa się analiza bodźców zmysłowych. Składa się z receptora (narząd odbiorczy określonego zmysłu) ner­wów przewodzących impulsy nerwowe, ośrodków korowych przetwarzających bodźce. Wszelkie czynności poznawcze podlegają rozwojowi w toku życia jednostki ludzkiej. W okresie dorastania osią­gają one najwyższy poziom, Wspomagane takimi proce­sami, jak: uczenie się, zdobywanie wiedzy, a także kon­takty społeczne, które ułatwia między innymi mowa. Największej ilości informacji o świecie dostarczają nam dwa zmysły — wzrok i słuch. Bodźce, działające bezpo­średnio na owe narządy zmysłowe, wywołują w nich określone zmiany. W ich wyniku powstają najprostsze procesy poznawcze — wrażenia, które składają się na czynność spostrzegania. O wrażeniu wzrokowym mówi­my, gdy patrzymy na kolorowy przedmiot, o wrażeniu słuchowym — gdy dochodzi do nas dźwięk instrumen­tu, głosu ludzkiego itp. W okresie dorastania doskonali się umiejętność różnico­wania wzrokowego i słuchowego. Umiejętność rozróżnia­nia barw i ich odcieni jest wyższa w porównaniu z młod­szymi dziećmi, np. sześcioletnimi. Wzrasta także ostrość słuchu werbalnego (rozróżnianie słów) i muzycznego (roz­różnianie dźwięków muzycznych). Wychowanie muzyczne jest okazją do rozwijania słuchu muzycznego, wrażliwo­ści estetycznej, poznawania i odtwarzania utworów mu­zycznych. Zmniejszona wrażliwość w zakresie wymienionych zmy­słów może być powodem utrudnionej orientacji w otocze­niu i przyswajaniu wiedzy szkolnej. Wady wzroku — krótkowzroczność, nadwzroczność mogą stać się przyczy­ną znacznego obniżenia postępów w nauce. W przypad­ku zauważenia wadliwego spostrzegania wzrokowego, ko­nieczne jest zwrócenie się do lekarza w celu przepro­wadzenia badań i skorygowania wady wzroku poprzez dobranie odpowiednich okularów. Wydaje się, że dora­stający rozumieją konieczność noszenia okularów, ale nie zawsze stosują to w praktyce. Ciągle jeszcze panuje nie­uzasadnione mniemanie, że okulary szpecą zarówno dzie­wczynę, jak i chłopca. A przecież każdą twarz oszpecą raczej przymrużone oczy lub zaczerwienione spojówki. Krótkowzroczne oczy nie staną się piękniejsze, gdy będziemy je zmuszać do mrużenia lub przy nadwzrocz­ności do wychwytywania z trudem litery z tekstu. Okulary nie szpecą, ale dodają uroku, podkreślają in­dywidualność, charakterystyczne rysy, zmieniają nieraz korzystnie owal twarzy. Przemysł optyczny dysponuje oprawami w dużym wyborze i trudno uskarżać się na niemożność dobrania kształtu, koloru, dostosowania ich do typu urody. Dla osób, które wykazują zdecydowaną niechęć do no­szenia okularów, wynaleziono płytki z masy plastycznej, tzw. szkła kontaktowe lub soczewki, które nakłada się na gałkę oczną. Nie wszyscy w jednakowym stopniu przy­zwyczajają się do takiego „obcego ciała" w oku. W przy­padku podjęcia decyzji o noszeniu szkieł kontaktowych konieczna jest wizyta u okulisty, który dobierze, sprawdzi i będzie systematycznie kontrolował przystosowywanie się oczu do tego typu „okularów", korygujących wadę wzro­ku. Oczy są nie tylko zwierciadłem duszy, ale bogactwem, którego nie da się na nic wymienić. W zakresie widzenia barw występują zaburzenia, z któ­rych najczęściej spotykany jest daltonizm, czyli ślepota na barwy czerwoną i zieloną. Obydwie te barwy daltoni­ści widzą jako szare, a więc nie są w stanie odróżnić czer­wieni od zieleni. Wada taka eliminuje kandydata do za­wodu kierowcy. Występuje u ok. 7% mężczyzn i u ok. 1% kobiet. Znacznie rzadziej występuje całkowita ślepota na bar­wy — achromatopsja, która polega na tym, że człowiek widzi świat w szarych barwach, mniej więcej tak, jak wi­dzimy „bezbarwny" film czy telewizję. Rozróżnia przed­mioty, kierując się ich jasnością. Wada słuchu jest nie mniejszą przeszkodą w przyswa­janiu wiedzy, a całkowita głuchota wymaga skierowania ucznia do szkoły specjalnej. Istnieje pewna liczba uczniów niedosłyszących, którzy uczą się w szkołach normalnych. Uczniowie ci powinni pozostawać pod opieką lekar.ska (pogorszenie słuchiu), korzystać z pewnych przywilejów, takich jak: siedzenie w pierwszych ławkach, opieka nau­czycieli, psychologa lub pedagoga szkolnego. Umożliwi to zapobieganie niepowodzeniom w nauce, a także rozwija­niu się tendencji do izolacji od grupy rówieśniczej, nie­śmiałości, lęku, poczucia mniejszej wartości. Spostrzeżenia dorastających stają się dokładniejsze, bo­gatsze w szczegóły, świadomie ukierunkowane. Rozwija się także spostrzegawczość, ta cenna umiejętność zauważa­nia i wyodrębniania momentów i szczegółów, faktów i związków między nimi. Jej rozwój i doskonaleni o są uwarunkowane rozwijaniem się i kształtowaniem proce­sów myślowych. Spostrzegawczość, umiejętność obserwo­wania przedmiotów i zjawisk jest niezbędna w nauce szkolnej.

Cytat Dnia!

“
Okres przekwitania

Kiedy w wieku 44—50 lat ustaje miesiÄ…czkowanie, mĂłwimy, ĹĽe kobieta przechodzi okres przekwitania Istota zmian, ktĂłre siÄ™ dokonujÄ… w ustroju kobiety w tym czasie, polega na ustaniu cyklicznego procesu dojrzewania jaje­czek w jajnikach i wydalania ich przez jajowody do macicy. Zmiany jednak nie zachodzÄ… tylko w samych jajnikach, dotyczÄ… one takĹĽe przysadki mĂłzgowej, tarczycy i innych narzÄ…dĂłw. W wyniku przekwitania kobieta traci zdolność rodzenia dzieci.”