Reklama
  • Wiadomości wstępne
  • Zasady rozwoju psychicznego
  • Zasady rozwoju zadatków psychicznych
  • Rozwoju zadatków środowiskowych
  • Rozwoju zadatków wychowawczych.
  • Okres wczesnoszkolny
  • Okresy rozwojowe
  • Rozwój fizyczny
  • Akceleracja rozwoju
  • Układ oddechowy, krążenia i pokarmowy
  • Układ hormonalny
  • Dojrzewanie płciowe
  • Wychowanie zdrowotne
  • Oddychanie oraz pielęgnacja zębów
  • Przepisy higieniczne dotyczące czystości ciała
  • Prawidłowe odżywianie
  • Rozwój uczuciowy
  • Świat uczuć i emocji
  • Uczucia w okresie młodszego wieku
  • Burzliwość, gwałtowność i niecierpliwość uczuć
  • Uczucia lęku, zmartwienia i strapienia
  • Uczucia radosne i przyjemne
  • Dom rodzinny
  • Wymagania rodziców
  • Wśród ludzi i w szkole
  • Wśród ludzi -klasa
  • Przyjaźń szkolna
  • Kim jest Dżentelmen
  • Zauroczenie
  • Miłość
  • Fantazje u chłopców
  • Rozwój procesów poznawczych
  • Czynność spostrzegania
  • Pamięć
  • Kształcenie mowy i kultura języka
  • Kształcenie barwy wymowy
  • Wzbogacić słownictwo i sztukę mówienia
  • Kultura żywego słowa
  • Gwara szkolna
  • Procesy myślenia
  • Myślenie operacyjne
  • Jak się skutecznie uczyć?
  • Osobowość i samopoznanie
  • Funkcjonowanie osobowości
  • Obraz samego siebie
  • Kształtowanie charakteru
  • Podział typów ludzkich
  • Postawa altruistyczna
  • Odporność na sytuacje trudne
  • Potrzeby biologiczne
  • Problemy zawodowe i przystosowanie społeczne
  • Zebranie myśli
  • Psychologiczny rozwój sexualny
  • Erotyka mlodzieży
  • Ciekawość
  • Flirt
  • Wstrzemięźliość
  • Argumenty moralno-etyczne
  • Zapobieganie erotyzmowi
  • Swoboda seksualna
  • Małżeństwo i rodzina
  • Choroby weneryczne
  • Środki antykoncepcyjne
  • Zaburzenia emocjonalne
  • Homoseksualizm
  • Wady rozwojowe narządów
  • Problemy koedukacji
  • Zadania oświatowe
  • Niepłodność
  • Menstruacja
  • Bliźnięta
  • Fizyczne i psychiczne różnice płci
  • Ciąża
  • Moralne i społeczne aspekty płci
  • Alkoholizm a małżeństwo
  • Ciąża i rozwój płodu
  • Dolegliwości okresu ciąży
  • Dzieci ze związków niemałżeńskich
  • Zapobieganie ciąży
  • Zjawiska przemian w wychowaniu
  • Pedagogika jako nauka
  • Pedagogika
  • Budowa pedagogiki
  • Pedagogia jako wychowanie
  • Źródło pedagogiki
  • Nauki historyczne w pedagogice
  • Nauki emipiryczne w pedagogice
  • Światopogląd w pedagogice
  • Współczesny system wychowawczy
  • Ruchy społeczno polityczne
  • Rozdział systemów wychowawczych
  • Nowa orientacja wychowania
  • Pojęcie nowoczesnego systemu
  • Różnicowanie systemów wychowania
  • System chrześcijańskiego wychowania
  • Ideologia chrześcijańskiego wychowania
  • Doktryna wychowawcza kościoła
  • System wychowania liberalnego
  • Zasady systemy liberalnego
  • Ideoligia wychowania liberalnego
  • Wychowanie socjalistyczne
  • Założenia systemu socjalistycznego
  • Moraliz socjalistyczny
  • Personalizm socjalistyczny
  • Idea humanizmu socjalistycznego
  • Dynamiz wychowania
  • Dynamiz wychowania -doskonalenie
  • Istota wychowania
  • Czynniki rozwoju człowieka
  • Pozostałe czynniki rozwoju człowieka
  • Wychowanie wpływ na rozwój osobowści
  • Wychowanie wpływ na rozwój osobowści pozostałe aspekty
  • Rozwój formy życia
  • Rozwój formy życia-psychologiczny aspekt
  • Rozwój formy życia-kulturowy aspekt
  • Struktury rozwojowe człowieka
  • Struktury rozwojowe człowieka-psychologia
  • Struktury rozwojowe człowieka-światopogląd
  • Wpływ sytuacji społecznych na człowieka
  • Wpływ sytuacji społecznych-działania nieświadome
  • Sytuacje wychowawcze
  • Morale sytuacji społecznych
  • Funkcje wychowawców
  • Funkcje wychowawców-educere
  • Podsumowanie funkcji wychowawczych
  • http://www.psychologrodziny.pl/index
  • marketing dla psychoterapeuty
  • Dziewczyny
  • Pokrewne

    Funkcje wychowawców

    Wychowanie jest nie tylko spontanicznym wzrostem i roz­wojem biosu, nie tylko wpływem warunków instytucji i sytuacji etosu, ale także odbywa się jako zamierzone urabianie wycho­wanka przez działanie wychowawców, czyli trzeciej siły agosu. Omawiając już stosunek środowiska pedagogicznego do innych środowisk, pod wpływem których jednostka rozwijająca się po­zostaje, spotykaliśmy określoną działalność wychowawczą w po­staci pedagogiki społecznej, mającej poznać środowisko, zapobie­gać wypaczeniom i kompensować powstałe braki. Działanie wy­chowawcze w dziedzinie pedagogiki społecznej dotyczy, jak pa­miętamy, urządzeń i instytucji pomocy i opieki społecznej, a przy pomocy instytucji oświatowokulturalnych ma na celu uzdrowie­nie środowiska społecznego jego własnymi siłami, by przezeń dopiero pośrednio wpływać na osoby wychowanków. Pedagogika społeczna jest pośrednim działaniem wychowawczym agosu, któ­ry przez doskonalenie społecznych instytucji wychowujących przygotowuje sobie warunki do skuteczniejszego oddziaływaniabezpośrednio na wychowanków. Takie działanie pośrednie wy­chowawców stanowi zakres tzw. wielkiego wychowania, czyli makroedukacji (gr. makros — długi, wielki), które stwarza od­powiednie warunki do efektywniejszego przeprowadzenia istot­nego, czyli tzw. małego wychowania, mikroedukacji (gr. mi-kros — mały, krótki), wpływającego na wnętrze psychoduchowe wychowanka. Wychowawcy muszą więc interesować się i wpły­wać na poprawę zdrowia populacji, działać na bios rodziców przez zwalczanie alkoholizmu, nikotynizmu, narkomanii, cho­rób społecznych, by zapobiegać zjawiskom niedorozwoju i upo­śledzenia umysłowego dzieci, które mają uczyć i wychowywać. Interesują się także i przeciwdziałają szkodliwym czynnikom życia społecznego (etosu) tak w dziedzinie ustrojowoekonomicz-nej (np. nędza, wyzysk, niesprawiedliwość społeczna, dyskrymi­nacja) jak i w dziedzinie technicznogospodarczej (zacofana pro­dukcja, marnotrawstwo, mało wydajna praca). Nowoczesne więc wychowanie zaczyna się od przygotowania dobrych warunków eugenicznych (gr. eu — dobrze, genos — urodzony) biosu i po­prawiania warunków życiowych etosu (np. dożywianie dzieci w szkole, odbieranie prawa wychowania złym rodzicom itp.), co w zakresie problemów wielkiego wychowania wymaga socjo-techniki wychowawczej, organizowania zespołowych akcji społecznych, np. opinii publicznej, pedagogizacji rodziców i spo­łeczeństwa. Z poprawą uwarunkowań proces wychowawczy przebiega łatwiej i skuteczniej. Tradycyjne wychowanie jako działanie wychowawcze od wewnątrz na rozwój psychiki i du­chowości wychowanka przy pomocy techniki psychologicznoper-sonalistycznej, wymagającej znajomości cech indywidualnych, diagnostyki pedagogicznej, wówczas staje się prawidłowe i owocniejsze. Stąd właściwe zadanie agosu stanowi pomoc wy­chowawcza w procesie całkowitego i wszechstronnego rozwoju człowieka, który przejawia coraz wyższe potrzeby, aby przez ich właściwe zaspokojenie wychowanek doskonalił się progre­sywnie, dochodząc do pełni swego człowieczeństwa i duchowości. Każda warstwica rozwojowa wykazuje odrębne liczne potrzeby, które teoretycznie próbuje się ująć w grupy jako potrzeby wi-scerogenne (pochodzące z życia fizjologicznego wnętrzności), psychogenne oraz socjogenne.113 Inny znów podział wymienia grupy potrzeb fizjologicznych, intelektualnych, emocjonalnych i dążeniowowolitywnych, w które próbuje się wtłoczyć aż 44 zmienne (H. A. Murray).114 Pełny obraz ludzkich potrzeb daje teoria warstwicowa wychowania, rozróżniając: a) zasadnicze po­trzeby warstwowe, a więc biologiczne, psychiczne, społeczne, kulturowe i duchowe oraz b) potrzeby rozwojowe, związane z for­mami życiowymi, przez które: przechodzi aktywność własna dziecka pod wpływem działania czynników osobowościowych, a więc potrzeby zabawy, dociekania, pracy, twórczości i głębsze­go przeżycia światopoglądowego Stąd pomoc wychowawcza okresowo musi się zmieniać, dostosowując się do sytuacji wewnętrznej wychowanka i jego potrzeb stałych już nabytych (potrzeby warstwowe) oraz nowych potrzeb rozwo­jowych. W zakresie pierwszych potrzeb warstwowych czynności wy­chowawców sprowadzają się do rozbudzenia siły danych potrzeb oraz prawidłowego ich zaspokajania, w zakresie zaś drugich po­trzeb rozwojowych będzie chodziło o pokierowanie nimi przez selekcję, tłumienie i wygaszanie potrzeb perseweracyjnych , tj. zachowanych przez inercję psychiczną z wcześniejszego okresu rozwojowego, a podsuwanie i popieranie potrzeb antycypacyjnych zapowiadających dopiero w przyszło­ści swój etap rozkwitu. Kolejno więc przejdziemy do rozpatrze- nia funkcji szczegółowych w działalności wychowawców tak z zakresu potrzeb stałych, jak potem potrzeb rozwojowych wy­chowanka. Pomoc wychowawcza niesiona podczas rozwoju coraz wyż­szych warstw biosu występuje w postaci coraz to innych funkcji agosu, mających własne cele do zrealizowania. Funkcje te ujmu­je się jako: — opiekę wychowawców nad biosem wychowan­ka, a więc nad życiem i zdrowiem organizmu, nazywając to funk­cją — ochronę wychowawczą nad działaniem etosu, czyli życia społecznego środowiska, określając jako funkcję — opiekę nad duchowością wychowanka i skierowanie jej do ideału przez funkcję — jako wtajemni­czenie i przygotowanie wychowanka do spotkania z losem, co nosi nazwę funkcji Wszystkie te funkcje wychowawców można powiązać z ko­lejnymi warstwami rozwoju człowieka, z warstwą biologiczną i psychologiczną — funkcję , z socjologiczną — i z kulturologiczną , a z warstwą duchową —Wówczas to na ostatnią warstwę światopoglądową, duchową przypadałaby w wychowaniu chrześcijańskim najdalsza i naj­głębsza funkcja Właściwie jednakże potrzebny byłby jeszcze jeden termin na rozwój psychiczny, np. — gruntownie nauczać, pouczać, uwiadomić), wtedy bardziej prawidłowo dałoby się scharakteryzować znaczenie ago­su dla warstwy rozwoju psychologicznego. Niezależnie od do­stosowania terminów funkcji wychowawczych do warstwie roz­wojowych, każdy z nich ma własny zakres zagadnień, którymi pokrótce się zajmiemy. Sanare — znaczące w języku łacińskim uzdrowić nie jest leczeniem medycznym z choroby. Wy­chowawczo funkcja sanare polega na podsycaniu energii i ży­wotności wychowanka, na potęgowaniu jego tężyzny witalnej, zdrowia i chęci do życia, z czym medycyna ma u współczesnego człowieka i młodzieży najwięcej kłopotu. Pedagogika praktycz­na zaś stosuje w tej dziedzinie wychowanie zdrowotne w po­staci opieki i pielęgnacji fizycznej, w postaci dietetyki i higieny, następnie całego programu wychowania fizycznego (gimnasty­ka, musztra, sporty, joga itd.) od niemowlęctwa aż do starości, czego niektórzy teoretycy pedagogiczni ze względu na stosowaną fizjologię ruchu nie chcieli uznawać za prawdziwe wychowanie, określając je jako pielęgnację i higienę. Funkcja sanare wy­maga profilaktyki, zapobiegania niebezpieczeństwom, zagrażają­cym zdrowiu i życiu. Stąd współczesna pedagogika rozwija dział wychowania bezpieczeństwa przed wypadkami drogowymi, tru­ciznami, porażeniem elektrycznym, ogniem, utonięciem itp. Program bezpieczeństwa i higieny pracy jest dalszym ciągiem wychowania bezpieczeństwa. Poza tym funkcja sanare wymaga ustrzeżenia zdrowia od chorób wenerycznych i niebezpieczeństw zboczenia seksualnego, dlatego też obejmuje wychowanie se­ksualne dzieci i młodzieży z programem uświadomienia nie tylko medycznego, lecz także w zakresie rozwiązania problematyki psychologicznej, społecznej i moralnej tak erotyki, jak i seksu na drodze przygotowania do małżeństwa. W pedagogice specjal­nej funkcja sanare ma jeszcze większe zadanie do spełnienia, ponieważ w każdym wypadku kalectwa trzeba u dziecka niewi­domego lub głochoniemego kompensować zmysły i doprowadzać do wyższego poziomu rozwoju drogą rewalidacji. W pedagogice wreszcie reedukacyjnej młodzieży wykolejonej i przestępczej funkcja sanare ma uporządkować bios jednostki przez uregulo­wanie wybujałych popędów i rozbudzenie wyższych potrzeb ani­żeli tylko wiscerogenne i psychogenne. Związane z funkcją sanare są zadania terapeutyczne w pra­widłowym rozwijaniu psychiki. Nie mają one znaczenia lekar­skiego, lecz dotyczą właściwego kształtowania życia psychiczne­go wychowanka, jak to zaleca higiena psychiczna. Znów chodzi to, by zapobiegać skrzywieniom indywidualności w kierunku narcyzmu (zakochania się w sobie), egocentryzmu, chorobliwego autyzmu (myślenia schizofrenicznego, oderwanego od rzeczywi­stości i zależnego od stanów uczuciowych). Psychoterapia ma za zadanie wyrobić w jednostce odporność psychiczną na fru­strację i niepowodzenia, ma przeciwdziałać kompleksom, np. niż­szości, rozwijać właściwe reakcje obronne i nauczyć rozwiązy­wania konfliktów wewnętrznych, jak to wypracowała psychologia kliniczna. Dzięki temu funkcja sanare zapewnia także zdrowy prężny rozwój psychiczny wychowanka tak pod względem intelektualnym, jak też uczuciowym i wolitywnym. Jeszcze większe pole działania ma ta funkcja w pedagogice specjalnej chorych i inwalidów oraz w pedagogice reedukacyjnej. Z kolei proponowana funkcja edocere w warstwie psycholo­gicznej wiąże się z tym, że budząca się u wychowanka zdolność poznawania obiektywnego, rozumność, jako cecha osobowościo­wa wymaga nie tylko dostarczenia wartościowego materiału poznawczego, wiadomości i informacji różnego rodzaju, lecz rozwijania myślenia w sposób prawidłowy zgodnie z zasadami logiki, dialektyki i metodologii poznania naukowego. Funkcja edocere ma więc za zadanie wszechstronne wychowanie umysło­we, które przez nauczanie, informowanie, oświecenie i poznanie naukowe ma przyczynić się do samodzielnego i mądrego szuka­nia prawdy o całym świecie, o człowieku, o źródłach bytu i o Bo­gu, zgodnie ze światłem Logosu, przenikającym całą rzeczywi­stość. Człowiek bowiem nie tylko ma prawo do prawdziwej informacji, ale jako istota myśląca, rozumna i wolna posiadatakże prawo do przekonania się o prawdzie i do szukania jej pełni.

    Cytat Dnia!


    Okres przekwitania

    Kiedy w wieku 44—50 lat ustaje miesiączkowanie, mówimy, że kobieta przechodzi okres przekwitania Istota zmian, które się dokonują w ustroju kobiety w tym czasie, polega na ustaniu cyklicznego procesu dojrzewania jaje­czek w jajnikach i wydalania ich przez jajowody do macicy. Zmiany jednak nie zachodzą tylko w samych jajnikach, dotyczą one także przysadki mózgowej, tarczycy i innych narządów. W wyniku przekwitania kobieta traci zdolność rodzenia dzieci.”